GURBETÇİLER

1960 Türkiye`den Almanya`ya isci göcünün basladigi yillar. Bir baba cocuklarina daha iyi bir hayat icin Almanya´daki bilinmeslere dogru yola cikar, Sirkeci´den kalkan München treniyle sinirlari asar, Almanya´da son derece asagilayici saglik kontrollerinden gecer ve calisma izni karsiligi istendiginde Almanya´dan sebepsiz gönderilecegine "dair belgece imza atar.

1960 yillarindan itibaren Almanya´ya göc eden ilk nesil Türkler cok zor sartlar altinda yasayip calistilar. Gayretli, ucuz isgücü olarak bu ülkenin daha refahli olmasi icin ve zenginlesmesi icin büyük katki sagladilar. Diger taraftan, gurbetcilerimiz alin teriyle kazandiklari parayi döviz olarak göndererek, vatanimizin büyümesi ve kalkinmasina yardim ettiler. Ancak bu fedakär insanlar Almanya´da dislanarak "yabanci", Türkiye´de asagilanarak "Almanci" diye anilmaktan kurtulamadilar.

Almanya´daki yabancilar Almanca olarak öncelikle yabanci misafir isci (Gastarbeiter) olarak adlandirilmislardir. Alman toplumu, Almanya´ya isci alimi ile gelen insanlari sadece is icin gelen misafirler olarak görmüslerdir. Bugün kürellesmenin etkisiyle ve de buna bagli olarak sosyal anlayisin gelismesiyle "yabanci watandaslar" (Ausländiche Mitbürger) olarak adlandiriliyorlar.

Uzun, genis bir ovada elinde valiz gittikce gidersin. Yol uzar ve adeta sonsuza ulasir. Belki gurbet öncesinde görülen bir rüyayi "Kimse ile paylasamam" deyip uzun uzun sabahin seherinde akan sular ile paylasirsin. Selale kendi siriltisindan seni duyamas ama dudaklarindan dökülen miriltilar, halin ve tavrin onu da cezbeder bakisirsinis karsilikli.

Gurbet sadece gurbetciyi yakmas bütün sevenleri de bu atesten yakinlik derecesine göre nasibini alir.

Sessizlik icinde caglama gurbet, Bir veremli rengi baglama gurbet, Icime dövünüp aglama gurbet, Camlarin dalinda gurbet yazili, Sazlarin telinde gurbet yazili, Atlarin nalinda gurbet yazili.

Türk insani "gurbet" deyince daha cok Almanya´yi aklina getirir. Büyük göcün en belirgin istasyonlarindan biridir Almanya.

Bütün avrupaya gelen gurbetcilerimis, büyüklerimiz avrupada bir kac yil calisip, biraz para biriktirip tekrar memlekete dönmek düsüncesile gurbete cikmislar es ve cocuklarinida Almanya Fransa ve Hollanda´ya getirip buralara tamamen yerlesmislerdir. Zamanla yalniz basina gurbete gelen büyüklerimis Avrupa´da cogalmislar, onlarin cocuklari, torunlari bilem evlenip herhepsi birer hane oldular. Kimilerine göre almanci, kimilerine göre yabanci, nereye gitseler her zaman bir yanlari eksik, fakat hepsinin birer düsü, basarmak istedigi bir emeli var. Memleketlerinden uzakta, esini dostunu, cocuklarini birakan ve onlarin düsünü kendi düsü yegleyen insanlar.

Simdiyse is veren bilem olduk. Gecmis yillarda özellikle dogu-bati Berlin ayriminin oldugu zamanlarda Alman´lara yerlesmeleri icin ilave tesvik paralarinin verildigi anlar degil artik. Türklerin en yogun oldugu bölge Kreuzberg artik arka sokaklarina girilmeyen yerlerden degil. Her dükkanin dolu oldugu kiralik isyeri bulunmanin imkansiza yakin oldugu, Türk´lere ait is yerlerinin bol oldugu yatirim alani olmus. Yine Türklerin yogun oldugu Wedding ve NeuKolln, Berlinin gözde yerleri haline gelmisler. Buradaki Türk nufus dar alanda yogun yasiyorlar resmi kaynaklara göre 2000 bin, halka göre ise 300 bin Türk yasiyor Berlin´de. En güselide Berlin´deki Türk´ler Köln civarindaki Türk´ler gibi Türk olduklarini saklamiya calismiyorlar. Berlin´de her 3 taksi sürücüsünden 1´si Türk, Köln´de ise her taksi sürücüsünden 2´si Türk. Bu arada Berlin´de din ve inanc bakimindan 30´a yakin cami var ve halk genelde camiler bazli sosyellesmis, cemaat bazli dayanisma var. Bu camilerin yariya yakin Milli Görüs´e yakin camiler. Alevi sayisi da azimsanmayacak kadar cok ve cesitli dergah ve cemevlerine sahipler. Berlin´de o kadar cok olmasa´da Köln ve civarinda cok sayida Türk isveren var. Ösellikle yemek ve icme sektöründe faaliyet gösteriyorlar. Köln´de tipki bizim Istiklal Caddesi gibi kalabalik olan cadde da bir de Türk Caddesi var ve lokantalar da lüks sayilir.

Dogdugunuz ülkeden uzaklara gittiginiz zaman buruk bir öslem sarar icinizi ve ülkenizi size hatirlatacak her seye ihtiyac ve özlem duyarsiniz, ya tanidik bir cümle icinize isler ya dakulaginiza calinan melodiler, belkide en cok müzik sarsar gurbetcilerimizi... Yildiz Serikaya ve Nalan Akcan... Onlar da uzaktan, Almanya´da yasayan iki iki dost, cocukluktan beri bir hayale kapiliyorlar ve evcilik oyunlarindan dahi vazgecip masalari stüdyolari, arkadaslarini da dinleyici yapip `radyoculuk´oynuyorlar. Ardindan Almanya´nin en pöpüler radyolarindan birinde ses vermeye basliyor, cekirdekten yetisiyor ve radyonun icini disini ögreniyor. Sonra bu iki dost ortak oluyor ve bir radyoyu satin aliyor, basliyorlar birlikte ögrendiklerini müzikle aktarmaya... Bu radyonun adi Skp Radyo, kalabalik, genc ve renkli ekibiyle farkli müzik türlerine ayirdiklari yayin akisiyla Almanya´dan Türkce müzik sunuyor ve Almanya´da yasayan Türklerin sesi oluyor... Radyo, "Dünyaya acilan penceremis sloganiyla 2007´den bu yana yayin yapiyor. Türkiye´de müzik dünyasinda yasanan gelismeleri de yakindan takip ederek, dünyanin en yeni ve en hit müziklerini dinleyicilerle paylasiyor.

Bu yilda gidemedim babamin köyüne, Özlem duygularimla "özledim´demisim", Yüregimde kaynar oldu pinarlar, Gölgesinde bas koydugum cinarlar, Dallarina güvercinler konarlar, Vatanimin kuslarini ösledim, Hayal hayal düslerini özledim, Topragini taslarini özledim, Sofrasini aslarini özledim, Gözlerini kaslarini özledim, Su gönlümün eslerini özledim, Köpük köpük ak sulari selalenin baslarını özledim.